Hiç vakit yok dostlarım, hem de hiç yok!
Dışarı çıkın bugün. Aldırmayın dışarıda yağan yağmura. Islanın doyasıya. Korkmayın yaşamaktan, utanmayın ağlamaktan. Bırakın yankılansın her yerde kahkahalarınız… İzin verin zamansız düşlerinize. Mahkûm etmeyin kendinizi dört duvar arasına. Müebbet vermeyin duygularınıza. İşte bugün çarşamba, yarın perşembe, bak söylerken geçti bile otuz saniye. Anlayın artık ilerleyen zamanın vefasızlığını. Çok geç olmadan vakit, yazdan sonra gelmeden kış, değerini bilin yaşamın. Bir hengâmenin içinde kaybolmadan sevin birbirinizi. Bir telaş sarsın yüreğinizi, hissedin yeniden yaşadığınızı. Gayemiz belli, sonumuz muamma, ama hislerimiz tercüme yarınlarımıza. Şimdi tam da şu anda güneş doğduktan hemen sonra varlığınızı koyun ortaya. El sallayın kuşlara, göz kırpın salınan yapraklara. Güneşe verip yüzünüzü nefes alın. İçinizdeki çıkmazlara, sonu belirsiz sokaklara yer açın. İzin verin sarsın bedeninizi, sarsın ki yeniden hissedin. Yüzleşin, nefret edin, yeniden sevin! Ama şu zaman bitmeden, yıldızlar ihtişamıyla gecenizi doldurmadan bilin ki geç değil. Gün bitmeden bitirmeyin içinizi, istemeden üzmeyin kendinizi ve bilin ki dostlarım şu zaman işledikçe yaşamaktan vazgeçmeyin. Umutsuzluğa düşünce razı olmayın kaderinize. Dört elle sarılın geleceğinize. Umudu bırakmayın ki asla yıkılmayın. Hem demiyor mu şair satırlarında “Bir umuttur yaşamak.” diye.
DAMLA DEMİRCİOĞLU
10-A
Fatih Sultan Mehmet Anadolu Lisesi
