Fırtınalı bir sonbahar akşamı,
Karşımda duvarda asılı resmin
Ben konuşuyorum, o dinliyor.
Nasıl da duygusuz bir şey bu, put gibi duruyor.
Resmine bakmayı bırakıp göğe bakıyorum.
İsyan ediyormuş gibi kızgın kızgın,
Gözlerim dalıyor, vazgeçiyorum.
İçimde avaz avaz bağırma isteği uyanıyor.
Tanrım örişan et beni diye haykırıyorum.
Sesim acunun dört bir yanında yankılanıyor.
Ama kimse duymuyor,
Bari sen duy Tanrım, sadece sen duy yeter bana.
Peşimde bir umutsuzluk
Kaçtıkça kovalıyor beni, kurtulamıyorum.
Girdap misali hasretin hasıl oluyor tüm bedenimde.
Oracıkta yerle yeksan oluyorum.
Ölüm uçurumu beni çağırıyor, hissediyorum.
Her yıl bir erkek ile bir kadını alan ölüm uçurumu,
Bu sefer sadece beni alıyor.
Değişmez yasası ilk ve son kez değişiyor.
Zeynep KARAKAŞ 11-D
Fatih Sultan Mehmet Anadolu Lisesi
