Ne zaman ufka baksam
Buğulu bir çift göz uzaklarda,
Biraz korkak biraz pişman
Biraz da hüzünlü gözler işte.
Ne zaman bir deniz kenarına gitsem
Küçük bir çocuk…
Elleri titrek, gözleri dolu
Küçük dünyanın,
Büyük dertleriyle baş başa bırakılmış
Masum çaresiz ve kader mahkûmu.
Ne zaman mezarlığa gitsem
Bir sessizlik…
Biraz içim ürpermiyor değil
Bu sessizlik huzur mu yoksa…
Yoksa tükeniş ve çaresizliğin resmi mi
Anlamıyorum…
Ne zaman anlamaya kalksam hayatı
Anlamıyorum…
Anlatamıyorum
Şevval KARAÇOR
11/B
FATİH SULTAN MEHMET ANADOLU LİSESİ
